در بسیاری از موارد توصیه به کشیدن دندان عقل در ارتودنسی می گردد.
به عقیده عموم مردم ، دندانهای عقل هنگام رویش به سایر دندانها نیرو وارد می‌کنند.
این نیرو باعث حرکت دیگر دندان ها شده و در نهایت باعث نامرتبی و به هم ریختگی دندانها می‌شود.
با این حال پژوهش‌های اخیر نشان داده است که در این مورد اغراق شده است.
عامل اصلی بهم ریختن دندان های پیشین فک پایین در سنین حدود ١٨ تا ٢٠ سالگی رشد مقطعی فک پایین نسبت به فک بالا می‌باشد.
این دوره زمانی اتفاقا همزمان با رویش دندانهای عقل است.
بنابراین نقش دندانهای عقل در بهم ریختن دندانها کمتر مطرح می شود.
به عنوان یک راهکار عملی می‌توان گفت اگر دندانهای عقل موقعیت مناسبی نداشته و نهفته یا نیمه نهفته باشند ، یا مشکلاتی نظیر التهاب لثه و غیره برای بیمار ایجاد کرده باشند بهتر است بیرون آورده شوند.
البته به طور معمول وجود دندانهای عقل تداخلی با درمان ارتودنسی ندارد.
لزوما کشیدن دندانهای عقل قبل از انجام درمان ارتودنسی ضروری نیست.
می‌توان در حین درمان ارتودنسی و یا پس از انجام آن اقدام به کشیدن آنها نمود.
در این مورد با متخصص ارتودنسی خود مشورت کنید.
منبع: انجمن ارتودنتیست‌های ایران