نمونه کش های رنگی کوچک (O-Ring)

مزایا و محدودیتهای این نوع درمان ارتودنسی

 به عقیده دکتر برهمن سبزواری متخصص ارتودنسی در مشهد، این نوع ارتودنسی کنترل و دقت بیشتری برای جابجایی دندانها وجود دارد.

با مرتب و صاف شدن دندانها، گیر غذایی کاهش یافته، بهداشت دهان تسهیل می شود و احتمال بروز پوسیدگی و مشکلات لثه در آینده کاهش می یابد.

ارتودنسی با مرتب کردن دندان و زیبا کردن لبخند بیمار موجب بهبود نمای کلی صورت می شود. بنابراین اعتماد به نفس فرد را در روابط اجتماعی افزایش می دهد.

بیشتر بدانید :قیمت ارتودنسی در مشهد

یکی از مزایای این مدل ارتودنسی، کاهش وابستگی درمان به همکاری بیمار است برخلاف ارتودنسی متحرک که همکاری ممتد و مناسب بیمار لازمه موفقیت درمان است .دستگاه (پلاک) ارتودنسی متحرک توسط بیمار برداشته و گذاشته می شود و ممکن است در محل مناسب قرار داده نشود یا کلا استفاده نشود ولی دستگاه ارتودنسی ثابت همیشه در محل خود قرار دارد و وابسته به همکاری بیمار نیست.

محدودیت عمده این نوع دستگاه ارتودنسی در مشکلات شدید فکی و اسکلتی در کودکان و بیماران خردسال است که درمان انتخابی در این موارد ارتودنسی متحرک خواهد بود و در سنین بالاتر (حدود ۱۲-۱۰ سالگی) معمولا نیاز به این نوع درمان ارتودنسی خواهد بود. همچنین در این نوع درمان ارتودنسی با توجه به پیچیدگی و ظرافت دستگاهها رعایت بهداشت دهان و مراقبت از دستگاههای ارتودنسی توسط بیمار اهمیتی مضاعف دارد.

برای آگاهی از نحوه مراقبت از دستگاههای ارتودنسی به قسمت “اقدامات حین درمان” مراجعه نمایید.

انواع براکت در ارتودنسی ثابت

ارتودنسی ثابت یکی از معمول‌ترین روش‌های ارتودنسی به شمار می‌آید. بسیاری از ما این نوع ارتودنسی را با براکت‌های سرامیکی یا فلزی کوچک می‌شناسیم. هرکدام از براکت‌ها دراین روش ارتودنسی به هرکدام از دندان‌ها چسبیده شده و با استفاده از یک سیم، به صورت سرتاسری کل فضای دندان‌ها را پشتیبانی می‌کنند. براکت‌ها و دیگر اجزای مورد استفاده در این روش ارتودنسی ثابت هستند و شما به راحتی نمی‌توانید به تغییر اجزای تشکیل دهنده این نوع ارتودنسی همچون براکت‌های آن بپردازید. با این وجود قطعاً تمایل داریدکه با انواع براکت در این روش ارتودنسی آشنا شوید که ما در ادامه بیشتر به این موضوع خواهیم پرداخت.

براکت فلزی

براکت‌های فلزی یجی از انواع براکت‌های مورد استفاده در ارتودنسی ثابت به شمار می آید. این نوع از فولاد ضد زنگ ساخته می‌شود و برای افراد در تمامی سنین می‌توان مورد استفاده قرار داد. به این دلیل جزء بهترین‌ها است که از استحکام بسیار بالایی برخوردار بوده و مانگاری خوبی را می‌توان انتظار داشت. به دلیل استفاده و بکارگیری لیگاتورها ظاهری جذاب و زیبا را می‌توان برای ارتودنسی ثابت با این نوع براکت در نظر گرفت. براکتی که امروزه به صورت فلزی مورد استفاده است، نسبت به گذشته از ابعاد کوچک‌تری ساخته شده است و اثر بخشی درمان را هم افزایش می‌دهد.

براکت سرامیکی

نیمه شفاف بودن براکت سرامیکی یکی از دلایلی است که برای ارتودنسی ثابت از این نوع استفاده می‌کنند. نسبت به براکت‌های پلاستیکی این نوع براکت حرف‌های بیشتری برای گفتن دارد؛ چراکه از مواد سرامیکی ساخته می‌شوند و با این وجود می‌توان ماندگاری و رنگ قابل قبول‌تری را هم انتظار داشت که این مواد سرامیکی از جنس اکسید آلومینیوم هستند. آن دسته از افرادی که به دنبال جلب توجه برای ارتودنسی خود نیستند، این نوع براکت می‌تواند یک گزینه ایده‌آل باشد. 

براکت پلاستیکی

یکی دیگر از انواع براکت‌ها در ارتودنسی ثابت براکت پلاستیکی است. معمولاً بسیاری از افراد به براکت فلزی علاقه‌ای نشان نمی‌دهند و به همین خاطر، براکت‌های پلاستیکی بهترین گزینه به شمار می‌آیند. عمدتاً ظاهر دندان‌ها با استفاده از این براکت بسیار معمولی و عادی به نظر می‌رسد که این موضوع را یک مزیت باید در نظر گرفت. براکت پلاستیکی به صورت سفید یا بی‌رنگ به کار می‌آید. ارتودنسی‌های رنگی هم بسیار مشاهده می‌شوند از این نوع براکت ساخته شده‌اند.

براکت دیمون

براکت دیمون از جمله براکت‌هایی است که بدون لیگاتور و مدول مورد استفاده قرار می‌گیرد. زمانی هم که خبری از لیگاتوریا مدول نباشد، احتمال لکه شدن بریس‌ها کاهش پیدا می‌کند. براکت دیمون، سطح اصطکاک را هم کم می‌کند و نیرویی بسیار یکنواخت را دندان‌ها تجربه خواهند کرد. طول درمان با استفاده از این براکت کمتر از دیگر براکت‌ها است و این خود یک مزیت به شمار می‌آید. شما اگر این نوع براکت را انتخاب کنید، لازم نیست به صورت مکرر به ارتودنتیست مراجعه کنید؛ زیرا براکت دیمون به تنظیمات بعدی نیاز دارد و لازم نیست فشار بیشتری روی دندان‌ها اعمال شود و با توجه به اینکه از کش‌های اورینگ استفاده‌ای نمی‌شود، تمیزنگه داشتن دندان‌ها با این نوع براکت بسیار راحت است. 

براکت لینگوال

لینگوال هم نام یکی دیگر از انواع براکت در ارتودنسی ثابت است. براکت لینگوال در قسمت دیواره داخلی دندان جای می‌گیرد. آن دسته از عزیزانی که به دنبال زیبایی در زما ارتودنسی خود هستند، می‌توانند این نوع براکت را یک گزینه فوق‌العاده در نظر بگیرند. تنها شاید زمانی که فرد بخندد یا صحبت کند، این براکت قابل رویت باشد.

نسبت به براکت‌های فلزی این نوع از قیمت بالاتری برخوردار است و متخصص ارتودنسی باید با دقت و ظرافت بالایی به جای‌گذاری این براکت‌ها بپردازد. البته برای بی‌نظمی دندان‌ها توصیه ما به شما این است که از این نوع براکت استفاده نکنید.

طول مدت درمان ارتودنسی ثابت

معمولا بسته به سن بیمار، پیچیدگی مشکل دندانی و همکاری بیمار، درمان بین ۲۴-۱۲ ماه طول می کشد. پس از قراردادن دستگاهها، جلسات ویزیت ماهیانه یکبار است و معمولا بطور متوسط بیشتر از ۱۵-۱۰ دقیقه زمان نخواهد برد.

پیروی دقیق از دستورات متخصص ارتودنسی برای دستیابی به نتایج مطلوب، الزامی است.

چه کسی صلاحیت انجام این نوع درمان را دارد؟

این نوع ارتودنسی یک فرآیند درمانی پیچیده و تخصصی است که انجام آن در صلاحیت متخصص ارتودنسی است. متخصص ارتودنسی فردی است که پس از گذراندن دوره دکترای دندانپزشکی عمومی (معمولا ۶ سال)، در آزمون سراسری و دشوار دستیاری پذیرفته شده و وارد دوره آموزش تخصصی ارتودنسی می شود. ارتودنسی در میان تخصص های دندانپزشکی محبوبترین رشته است و تنها بهترین رتبه ها امکان ورود به آنرا دارند. دوره تخصصی حدود ۴-۳ سال (بسته به نوع دانشکده) است. در پایان دوره باید در آزمون کشوری بورد تخصصی (دانشنامه تخصصی) شرکت نمود تا صلاحیت علمی لازم را احراز نمود.

برخی از افراد با سوء استفاده از عدم آگاهی عموم و کاربرد کلماتی مانند “ارتودنسی” ، “مختص ارتودنسی” و … بر روی کارت یا تابلوی مطب، خود را متخصص وانمود کرده و اقدام به درمان ارتودنسی می کنند.
بنابراین مراجعین باید هنگام جستجو برای درمان ارتودنسی ، حتما به عبارت “متخصص ارتودنسی” دقت کرد و در صورت لزوم از طریق مراجع ذیصلاح مانند نظام پزشکی یا معاونت درمان دانشگاهها استعلام کرد تا گمراه نگردند. (می توان به بخش “جستجوی پزشک” در سایت نظام پزشکی کشور مراجعه نمود و“تخصص ارتودانتیکس” را پیدا کرد)

آیا درمان ارتودنسی ثابت دردناک است؟

خیر ، باید بگوییم ارتودنسی ثابت بطور کلی بدون درد است.

معمولا بعد از قرار دادن کشهای بین دندانی (Seperator) در جلسه اول یا پس از نصب براکتها و فعال کردن سیمها در جلسات بعدی کمی ناراحتی به صورت حساسیت به فشار ایجاد می گردد که زودگذر است. (روزهای اول درمان ارتودنسی ثابت)

استفاده از یک مسکن ملایم مانند بروفن یا استامینوفن در این موارد مفید خواهد بود.